ฤดูใบไม้ผลิที่เมได

ขณะเมื่อศาสตราจารย์ฉัตรทิพย์และภริยาอยู่ที่เมได (มหาวิทยาลัยนาโกย่า) เรารู้สึกถึงความใจดีและความประณีตของชาวไทย..คงเป็นเพราะวัฒนธรรมแห่ง “น้ำใจ” ที่ศาสตราจารย์ฉัตรทิพย์ได้ค้นพบในชุมชนชนบทของไทย ข้าพเจ้าคิดว่าสังคมญี่ปุ่นมีวัฒนธรรมแกนกลางแบบเดียวกัน เรียกว่า “คิกุบาริ” และเราชาวเอเซีย สามารถสื่อสารกันได้โดยไม่ต้องระบุออกมาอย่างเปิดเผยเป็นภาษา...ถ้า...จำกัดวงเขตของความหมายของชุมชนอยู่ ณ ระดับวัฒนธรรมไม่ขยายไปสู่ระดับเศรษฐกิจและการเมือง..ข้าพเจ้าเห็นด้วยทุกประการ...ว่า อนาคตของประชาสังคมในเอเซียควรเป็นแบบชุมชน มากกว่าที่จะเป็นแบบปัจเจกชนเช่นในโลกตะวันตก

สารบัญ

• บทที่ 1 ศาสตราจารย์ อัตสุชิ คิตาฮารา และมหาวิทยาลัยนาโกย่า
• บทที่ 2 แนวคิดว่าด้วยชุมชนหมู่บ้านรัสเซียและญี่ปุ่น
• บทที่ 3 ข้อไขจากศาสตราจารย์ไออิชิ ฮิเซน ว่าด้วยแนวคิดประชาสังคม
• บทที่ 4 คำถามต่อเศรษฐศาสตร์วัฒนธรรมและเศรษฐศาสตร์ชุมชน
• บทที่ 5 คำแนะนำจากศาสตราจารย์ทาดาโอะ อูเมซาโอะ
• บทที่ 6 ทฤษฎีของสำนักเศรษฐศาสตร์การเมืองในการศึกษาประวัติศาสตร์ชุมชนหมู่บ้านไทย
• บทที่ 7 ศาสตราจารย์อะกิระ และคุณทามาโก๊ะ โนซากิ