ต้นน้ำเพชร สายน้ำศักดิ์สิทธิ์

"เป็นการเดินป่าอีกครั้งที่มหาโหดชนิดเลือดตาแทบกระเด็น ด้วยฤดูไผ่ออกดอกก่อนหน้าปีหนึ่ง ซึ่งเมื่อออกดอกแล้วมันจะตายยกกอหรือที่เรียกกันว่าไผ่ตายขุย ยอดเขาบางยอดจึงระเกะระกะไปด้วยไผ่ที่หักล้มระเนระนาด มันคลุมยอดเขาจนมิดแทบไม่มีทางเดินเถาวัลย์ล้วนพันก่ายเกะกะ ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนก็ไม่สามารถฝ่าไปได้ แม้จะดันทุรังบุกให้ทะลุ โดยทั้งฟันเปิดทาง ทั้งคลานสี่ตีน ทั้งมุด ทั้งลอด ทำทุกวิถีทางเพื่อไปยังจุดหมายแต่ก็ไม่สำเร็จ จำต้องย้อนทางเดิมเพื่อตั้งหลักใหม่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำให้กำหนดการคลาดเคลื่อนเส้นทางต้องเปลี่ยนแปลง เผชิญฟ้าฝน ฝูงทากคลาคล่ำ เห็บ และเชื้อราน้ำกัดเท้า เรียกได้ว่าได้รับของฝากจากป่ากันทุกคน"

-บุหลัน รันตี