ว่าด้วยความสร้างสรรค์

โบห์มมองว่า ความงามไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของความเห็นส่วนตัวที่ขึ้นอยู่กับผู้มองเป็นปฐม หากมันคือพลวัต

เป็นกระบวนการที่วิวัฒน์ขึ้นอันประกอบไปด้วยระเบียบ โครงสร้าง และบูรณภาพอันสอดคล้องกลมกลืน ซึ่งความเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์ของสิ่งเหล่านี้จะส่งผลให้เกิดการรับรู้ในเชิงสุนทรียะขององค์รวม ด้วยเหตุนี้ 'ความสร้างสรรค์' จึงไม่ถือว่าเป็นคุณลักษณะเฉพาะกลุ่มคน เช่น ศิลปิน นักคิด นักเขียน ฯลฯ เท่านั้น โบห์มเสนอว่า หากมันไม่ถูก 'ปิดกั้น' ในทางวัฒนธรรมแล้ว ความสร้างสรรค์ที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในแต่ละบุคคลจะสามารถแสดงออกได้เหนือล้ำกว่าที่คิด