บานไม่รู้โรย

บานไม่รู้โรย เป็นนวนิยายที่ผู้เขียนโดย ชมัยภร แสงกระจ่าง ได้นำเอาปัญหาของโรคอัลไซเมอร์ของผู้คนในสังคมมาสะท้อนให้เห็นได้อย่างชัดเจน ความน่าสนใจมีอยู่ที่ว่าเรื่องที่เป็นปัญหาหนักหนาของชีวิต อยู่ภายใต้กรอบของเรื่องรักที่ไม่หนักจนเกินไป โดยมีจุดประสงค์เพื่อให้นักอ่านสามารถเข้าถึงปัญหาโดยไม่เบื่อไปเสียก่อน ดอกบานไม่รู้โรย เป็นดอกไม้ที่คงทนและยืนนาน ราวกลับว่ากลีบเล็กๆนั้นไม่รู้จักรู้ร่วงหล่น ความรักความศรัทธาของมนุษย์เช่นเดียวกัน บานได้ไม่รู้จักร่วงหล่น แม้ความเป็นมนุษย์จะสิ้นสุดลงแล้วก็ตาม