วิญญาณในป่าสูง
ISBN: 9786169099970
ผู้แต่ง : ชาลี เอี่ยมกระสินธุ์
ผู้แปล : -
สำนักพิมพ์ : เอี่ยมกระสินธุ์
ปีที่พิมพ์ : 2558
จำนวนหน้า : 204
“วิญญาณที่สิงอยู่ในตน ทำให้เป็นบุคคลขึ้น เมื่อร่างกายเน่าเปื่อยแล้ว ยังเชื่อว่าอยู่ต่อไป ฉันใดสัตว์ป่า ฉันนั้นมนุษย์”
เมื่อยามเดินทางเข้าป่าเพื่อพักผ่อน ข้าพเจ้ารู้สึกพันธะของชีวิตที่คร่ำเคร่งต่อการงานจะหมดสิ้นไป เพราะความเขียวขจีของป่าอันหนาแน่นด้วยดงไม้สลับสลอน กลิ่นหอมของบรรยากาศบริสุทธิ์ที่ลอยล่องอยู่ทั่วไปทำให้จิตใจเป็นสุขและลืมความขุ่นข้องหมองใจอย่างสิ้นเชิง
ป่าบริสุทธิ์-ป่างาม-น้ำดี-สีอันมองแล้วระรื่นชื่นตาชื่นใจเพราะดงไม้ที่กระหนาบต่อกันจนเป็นดงดิบที่มองไม่เห็นว่ามีสิ่งใดซ่อนเร้นอยู่เบื้องหน้า แม้ในระยะเพียง 10 เมตรเท่านั้น
ป่าที่ สดสล้างตระการด้วยสีสรรค์อันผ่องแผ้วต่างๆ เหล่านั้นค่อยๆ ลบหายไปจากผืนแผ่นดินทีละน้อย ความเปลี่ยนแปลงอันร้ายกาจที่เข้ามาครอบคลุมป่าแทนที่กลับกลายเป็นความแห้งแล้ง ความกรอบเกรียมของพื้นที่ มันหมายถึงความวิบัติอันใหญ่หลวงที่ สร้างความหายนะให้แก่ผู้คนทั่วไปอย่างใหญ่หลวง
เมื่อหมดป่าหมดไม้หมดทรัพยากรที่มีค่าสูงสุดเสียแล้วป่าที่เราเคยได้พบเห็ฯอย่างน่าอภิรมย์ สมใจนั้นก็คงเหลือแต่ความหดหู่และอับเฉา
การย้อนรำลึกถึงอดีตที่เคยเป็นความรักความสุข และสิ่งอันเคยเป็นความรักความสุขใด สิ้นสูญไปหมดแล้ว แต่ความจดจำที่ฝังอยู่ในอนุสติยังอยู่ เหมือนภาพความหลังเหล่านั้นยังมิได้เหือดหายไปไหน ข้าพเจ้าก็ได้แต่นึกระลึกย้อนกลับไปถึงวันเก่าๆ ในป่าสูงยูงยาง ระลึกถึงเพื่อน-ถึงพรานหลายต่อหลายคนที่ให้ความอบอุ่นและจริงใจต่อเราอย่างซื่อสัตย์
เมื่อยามเดินทางเข้าป่าเพื่อพักผ่อน ข้าพเจ้ารู้สึกพันธะของชีวิตที่คร่ำเคร่งต่อการงานจะหมดสิ้นไป เพราะความเขียวขจีของป่าอันหนาแน่นด้วยดงไม้สลับสลอน กลิ่นหอมของบรรยากาศบริสุทธิ์ที่ลอยล่องอยู่ทั่วไปทำให้จิตใจเป็นสุขและลืมความขุ่นข้องหมองใจอย่างสิ้นเชิง
ป่าบริสุทธิ์-ป่างาม-น้ำดี-สีอันมองแล้วระรื่นชื่นตาชื่นใจเพราะดงไม้ที่กระหนาบต่อกันจนเป็นดงดิบที่มองไม่เห็นว่ามีสิ่งใดซ่อนเร้นอยู่เบื้องหน้า แม้ในระยะเพียง 10 เมตรเท่านั้น
ป่าที่ สดสล้างตระการด้วยสีสรรค์อันผ่องแผ้วต่างๆ เหล่านั้นค่อยๆ ลบหายไปจากผืนแผ่นดินทีละน้อย ความเปลี่ยนแปลงอันร้ายกาจที่เข้ามาครอบคลุมป่าแทนที่กลับกลายเป็นความแห้งแล้ง ความกรอบเกรียมของพื้นที่ มันหมายถึงความวิบัติอันใหญ่หลวงที่ สร้างความหายนะให้แก่ผู้คนทั่วไปอย่างใหญ่หลวง
เมื่อหมดป่าหมดไม้หมดทรัพยากรที่มีค่าสูงสุดเสียแล้วป่าที่เราเคยได้พบเห็ฯอย่างน่าอภิรมย์ สมใจนั้นก็คงเหลือแต่ความหดหู่และอับเฉา
การย้อนรำลึกถึงอดีตที่เคยเป็นความรักความสุข และสิ่งอันเคยเป็นความรักความสุขใด สิ้นสูญไปหมดแล้ว แต่ความจดจำที่ฝังอยู่ในอนุสติยังอยู่ เหมือนภาพความหลังเหล่านั้นยังมิได้เหือดหายไปไหน ข้าพเจ้าก็ได้แต่นึกระลึกย้อนกลับไปถึงวันเก่าๆ ในป่าสูงยูงยาง ระลึกถึงเพื่อน-ถึงพรานหลายต่อหลายคนที่ให้ความอบอุ่นและจริงใจต่อเราอย่างซื่อสัตย์
สารบัญ
- - วิญญาณในป่าสูง
- - ป่าผีสิง
- - ความลี้ลับในดงดิบ
- - ประจัญบานพลายสีดอ
- - โป่งผีป่า
- - ลายพาดกลอนที่พุท้องแมว
- - ข่าวจากพลายมหากาฬ
- - บทเรียนจากการใช้ปืน
- - ปางหูเสือ
- - ฯลฯ