ผีในป่า

ผีในป่า เป็นงานเขียนที่บอกเล่าเรื่องราวการใช้ชีวิตภายในป่าที่มีความน่ากลัวโดยตัวมันเองอยู่แล้ว เมื่อมาผนวกกับเรื่องผีๆ สางๆ  ความน่ากลัวก็เพิ่มขึ้นเป็นบทเท่าทวีคูณ ตัวละครมีทั้งพราน คนเดินป่าล่าสัตว์ (ชาวบ้าน) พระธุดงค์ และตัวผู้เขียน ที่ได้เข้าไปพบเรื่องราวระทึกขวัญสั้นประสาทต่างๆ นานาในป่าดิบดงทึบหลายแห่ง

จะสังเกตได้ว่า ผู้เขียนเปิดเรื่องและปูพื้น ที่เป็นเรื่องสะท้อนชีวิตความเป็นอยู่ของคนสมัยเมื่อหลายสิบปีก่อนมากกว่าครึ่งเรื่อง แล้วจึงค่อยเปิดเรื่องที่เป็นเรื่องผีในตอนกลางหรือตอนท้ายอีกครั้ง จากนั้นก็เล่าเรื่องผีในลักษณะที่กระชับบางครั้งก็ออกจะรวบรัด ไม่มีสักเรื่องเดียวที่ผู้เขียนมัวอ้อยอิ่ง

อยู่กับการหลอกล่อผู้อ่านด้วยการสร้างบรรยากาศอึมครึมน่ากลัวให้เยิ่นเย้อ เป็นการแสดงให้เห็นว่าผู้เขียนไม่ได้ให้ความสำคัญอย่างที่สุดในการเล่าเรื่องผีแต่กลับให้ความสำคัญที่สุดแก่การถ่ายทอดเรื่องราวชีวิตของชาวบ้านในอดีตเป็นหลัก จะเป็นได้ชัดเจนว่าเป็นความจงใจ เพราะมีการเขียนบอกเล่าในรายละเอียดที่ประณีตกว่าการเล่าเรื่องผีมาก