บุกป่าแก่งกระจาน

ย้อนหลังไปราว 25 ปีเศษ แก่นกระจานยังบริสุทธิ์งดงามด้วยผืนป่า ส่ำสัตว์ เถื่อนธาร และชาวกะเหรี่ยง-กะหร่างผู้มากมิตรภาพไมตรี ทว่าสันโดษ เดียงสา สมถะ ถนนหนทางก็มีเพียงทางเท้าเล็กๆ จากหมู่บ้านหนึ่งสู่หมู่บ้านหนึ่ง จากหุบเขาสู่ลำห้วย จากพงไพรสู่ดงลึก จากน้ำใจสู่ผู้มาเยือน จะแปลกปลอมอยู่บ้างกับทางรกร้างของรถยนต์บรรทุกแร่และทางชักลากไม้ของบริษัทเช่าซื้อสัมปทาน ไม่ได้มีถนนลาดยาง ถนนลูกรัก เชื่อมโยงเป็นใยแมงมุมเหมือนอย่างทุกวันนี้

สองฝากฝั่งต้นน้ำเพชรเหนือเขื่อนแก่นกระจานขึ้นไป มีคนไทยพื้นราบเข้าไปจับจองทำไร่กล้วยไร่มะนาวอยู่กระจัดกระจาย ส่วนชายกะเหรี่ยง-กะหร่างจะอยู่ลึกไปอีกไกลถึงกลางป่า ตั้งแต่โป่งลึก, บางกลอย จนถึงใจแผ่นดิน

ซุึ่งหมู่บ้านใจแผ่นดินนี้เอง ที่เป็นปริศนาให้วุ่นวายใจมาเนิ่นนาน ทุกครั้งที่เห็นชื่อปรากฏหราอยู่ในแผนที่ ก็อยากจะรู้ขึ้นมาทันทีว่าอยู่ที่ไหน ผู้คนที่นั่นใช้ชีวิตกันอย่างไร พวกเขาเป็นใคร กะเหรี่ยงหรือกะหร่าง

ฯลฯ

สารบาญ

- เปิดป่าแก่งกระจาน

- ใจแผ่นดิน

- เที่ยวเขาโป่งพรมและบ้านกร่าง