แดนอรัญบันทึก 2015

“นักเขียนหน่ะ  แม่งเจ๋งกว่าพระเจ้าอีก”

“พระเจ้าสร้างมนุษย์  แต่มนุษย์น่ะเดี๋ยวแม่งก็ตาย  นักเขียนสร้างตัวละคร  ตัวละครที่ดีอยู่ได้ถึงหลายร้อยหลายพันปีเลยว่ะ  นี่ประเมินอย่างต่ำ ๆ นะ  แล้วก็ขอพูดอย่างถ่อมตนไว้เสีย ณ ที่นี้เลยว่านักเขียนน่ะในแง่นี้แม่งเจ๋งยิ่งกว่าพระเจ้าเสียอีกว่ะ...”

- แดนอรัญ  แสงทอง

เป็นการยากพอสมควรที่จะบ่งชี้ว่าข้อเขียนของแดนอรัญชุดนี้จัดอยู่ในหมวดหมู่ใด

ที่ผ่านมาเราจะคุ้นเคยกับงานของเขา 3 ประเภทหลักๆ ด้วยกัน คือ เรื่องสั้น นวนิยาย และงานแปลแต่กับข้อเขียนชุดนี้ บางเรื่องมีลักษณะเป็นความเรียง บางเรื่องคล้ายสารคดี และบางเรื่องก็มีท่วงทำนองแบบเรื่องสั้น

บางเรื่องนั้นออกตัวว่าเป็นงานแปล แต่แปลในแบบของเขา คือนำเรื่องเก่า (ของนักเขียนคนโปรด) มาเล่าใหม่ในลีลาที่เขาถนัด

ทว่าท้ายที่สุดแล้ว เราจัดหมวดหมู่ให้งานเขียนชุดนี้แบบง่ายๆ ว่าเป็น ‘บันทึก’

บันทึกของนักเขียนคนหนึ่ง ซึ่งเขียนถึงนักเขียนคนอื่นๆ อย่างหมกมุ่นหลงใหล และเต็มไปด้วยอรรถรสทางภาษา