ระหว่างทางกลับบ้าน กวีนิพนธ์ ซีไรต์ ปี 2562

“กวีนิพนธ์เรื่อง ‘ระหว่างทางกลับบ้าน’ ของ ‘อังคาร จันทาทิพย์’ นำเสนอมิติใหม่ของความหมายคำว่า ‘บ้าน’ และ ‘การเดินทางกลับบ้าน’ ทั้งด้านรูปธรรมและนามธรรม ทั้งในระดับที่เป็นปัจเจกบุคคลและในระดับสากล บ้านในเมืองและบ้านในชนบท บ้านในอดีตและบ้านในปัจจุบัน บ้านจึงมีความหมายที่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับพื้นที่ หากแต่เป็นความรักและความผูกพัน ช่วยหลอมรวมจิตวิญญาณของมนุษย์

“อังคาร จันทาทิพย์ ยังใช้ภาพลักษณ์ของบ้านเพื่อวิพากษ์ปัญหาสังคม การเมือง สงคราม ความขัดแย้ง และความเชื่อ ด้วยน้ำเสียงที่สุขุม ลุ่มลึก จรรโลงใจและจรรโลงสังคม ทำให้ผู้อ่านตระหนักถึงความสำคัญของบ้านและความสัมพันธ์ของคนในบ้าน ทั้งยังผสานกวีนิพนธ์กับศิลปะเพื่อเปิดมิติคุณค่าของชีวิตที่ถูกมองข้าม

“กวีใช้ท่วงทำนองกลอนสุภาพที่มีถ้อยคำ ลีลา และจังหวะเฉพาะตน อย่างกลมกลืนกับภาษา ศิลปะและวัฒนธรรมที่เป็นสีสันท้องถิ่น สร้างจินตภาพที่สื่อผัสสารมณ์ และเปิดพื้นที่ให้ผู้อ่านตีความหมาย กระตุ้นให้ครุ่นคิด และทบทวนความหมายคำว่า ‘บ้านของตนเอง’

สารบัญ

ความในใจของคนสร้างบ้าน
บ้านหนังสือ
เมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จสุวรรณภูมิ...
บ้านที่พ่อสร้าง บทกวีที่พ่อเขียน
แม่ไม่อยู่บ้าน
เมื่อรุ้งลงกินน้ำ
สมหายใจในรอยเท้า
คนสร้างบ้าน
เพื่อนบ้าน
จักรวาลซ่อนอยู่ในไข่หนึ่งฟอง
บ้านของเรา (อยู่ในสังคมออนไลน์)
รั้วบ้าน
นอกกำแพงเรือนจำ
ฯลฯ