ความหลังครั้งเที่ยวป่า
ISBN: 9786167003665
ผู้แต่ง : วัธนา บุญยัง
สำนักพิมพ์ : บ้านหนังสือ
ปีที่พิมพ์ : 2555
จำนวนหน้า : 176
วงจรชีวิตของคนเรา บางครั้งต้องต่อสู้ดิ้นรนและไขว่คว้าให้ได้มาในสิ่งที่ต้องการ บางครั้งเหน็ดเหนื่อยทดท้อแทบสิ้นแรง แต่เมื่อได้พักผ่อนหรือหลบหนีออกมาจากความซ้ำซาซากจำเจมีเวลาสงบจิตใจอยู่ในที่เงียบสงบ โดยเฉพาะป่าเขาที่บริสุทธิ์ร่มเย็น และสวยงาม บรรยากาศอย่างนี้ช่วยให้มีเวลาทบทวนถึงอดีตที่ผ่านมา ที่มีทั้งผิดพลาดและสมหวังได้อย่างล่มลึก
มีเวลาสงบอยู่กับธรรมชาติในป่า บางครั้งก็ค้นหาสัจธรรมได้ไม่ยาก ที่เคยหลงคิดว่าตัวเองเก่งกล้าและยิ่งใหญ่ที่แท้แล้วไม่มีอะไรเลย ชีวิตไม่ต่างจากต้นไม้ใหญ่ในป่า ที่แม้จะสูงใหญ่แข็งแรง แต่วันใดวันหนึ่งก็ต้องโค่นล้มลง และกลับไปสู่สภาพเดิมคือดิน เปรียบเสมือนคนที่เคยยิ่งใหญ่มีอำนาจวาสนาย่อมมีเวลาถึงกาลดับสูญ กลับไปสู่ธรรมชาติในที่สุด
ทุกครั้งที่อยู่ในป่า ข้าพเจ้ามองต้นไม้ใหญ่ด้วยความชื่นชม มีความรู้สึกนับถือและยำเกรงราวกับได้อยู่ใกล้ญาติผู้ใหญ่ และครั้งไรที่เห็นไม้ใหญ่ถูกโค่นก็เกิดความรู้สึกเสียดายและเศร้าใจ ไม่ต่างจากเห็นญาติผู้ใหญ่ล้มตายลง
คิดว่าคงมีผุ้คนอีกมากมายที่ไม่มีโอกาสสัมผัสและใกล้ชิดกับป่า และไม่อาจรับรู้สิ่งเหล่านี้ได้ ข้าพเจ้าจึงพยายามถ่ายทอดประสบการณ์ที่บวกกับความคิดและจิตวิญญาณที่ได้จากป่าออกมาให้อ่านกัน....
สารบัญ
หมู่บ้านร้าง
ค่างโหน
คุยกับหมีที่ขุนตาน
ดอยอินทนนท์
โป่งหมู
กลิ่นป่า
หลงป่า
พรานเห็ด
นางไม้
ฯลฯ
วงจรชีวิตของคนเรา บางครั้งต้องต่อสู้ดิ้นรนและไขว่คว้าให้ได้มาในสิ่งที่ต้องการ บางครั้งเหน็ดเหนื่อยทดท้อแทบสิ้นแรง แต่เมื่อได้พักผ่อนหรือหลบหนีออกมาจากความซ้ำซาซากจำเจมีเวลาสงบจิตใจอยู่ในที่เงียบสงบ โดยเฉพาะป่าเขาที่บริสุทธิ์ร่มเย็น และสวยงาม บรรยากาศอย่างนี้ช่วยให้มีเวลาทบทวนถึงอดีตที่ผ่านมา ที่มีทั้งผิดพลาดและสมหวังได้อย่างล่มลึก
มีเวลาสงบอยู่กับธรรมชาติในป่า บางครั้งก็ค้นหาสัจธรรมได้ไม่ยาก ที่เคยหลงคิดว่าตัวเองเก่งกล้าและยิ่งใหญ่ที่แท้แล้วไม่มีอะไรเลย ชีวิตไม่ต่างจากต้นไม้ใหญ่ในป่า ที่แม้จะสูงใหญ่แข็งแรง แต่วันใดวันหนึ่งก็ต้องโค่นล้มลง และกลับไปสู่สภาพเดิมคือดิน เปรียบเสมือนคนที่เคยยิ่งใหญ่มีอำนาจวาสนาย่อมมีเวลาถึงกาลดับสูญ กลับไปสู่ธรรมชาติในที่สุด
ทุกครั้งที่อยู่ในป่า ข้าพเจ้ามองต้นไม้ใหญ่ด้วยความชื่นชม มีความรู้สึกนับถือและยำเกรงราวกับได้อยู่ใกล้ญาติผู้ใหญ่ และครั้งไรที่เห็นไม้ใหญ่ถูกโค่นก็เกิดความรู้สึกเสียดายและเศร้าใจ ไม่ต่างจากเห็นญาติผู้ใหญ่ล้มตายลง
คิดว่าคงมีผุ้คนอีกมากมายที่ไม่มีโอกาสสัมผัสและใกล้ชิดกับป่า และไม่อาจรับรู้สิ่งเหล่านี้ได้ ข้าพเจ้าจึงพยายามถ่ายทอดประสบการณ์ที่บวกกับความคิดและจิตวิญญาณที่ได้จากป่าออกมาให้อ่านกัน....
สารบัญ
หมู่บ้านร้าง
ค่างโหน
คุยกับหมีที่ขุนตาน
ดอยอินทนนท์
โป่งหมู
กลิ่นป่า
หลงป่า
พรานเห็ด
นางไม้
ฯลฯ
เขียนรีวิวสินค้าของคุณเอง