ธาราคีรี หัวใจนี้มีรัก

“ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ”ธาราพยายามดิ้นให้หลุดจากการอุ้มของคีรี ปากก็ร้องตะโกนขอความช่วยเหลือมือก็ทุบตัวคีรีอย่างพันละวัน แต่คีรีก็ไม่รู้สึกสะทกสะท้านอะไรแค่หมัดเล็กๆ ของผู้หญิงคนหนึ่งถูกวัวเตะยังเจ็บกว่าอีก “ปล่อยฉันไอ้โจรห้าร้อย ปล่อยฉันเดี๋ยว ไอ้สารเลว ไอ้คนชั่ว ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย” ธารายังไม่ลดละความพยายาม “ตะโกนไปเหอะ ไม่มีใครได้ยินเสียงคุณหรอก” คีรีทำเสียงเข้มใส่ “ปล่อยฉัน ปล่อยฉัน” ธาราตะโกนใส่หน้าคีรี คีรีเดินมาถึงรถเปิดประตูข้างคนขับโยนธาราลงไปที่เบาะนั่งพร้อมกับดึง เข็มขัดนิรภัยมาคาดไว้ “อยู่เฉยๆ เข้าใจไหมถ้าคุณไม่อยากเป็นศพนอนอืดอยู่ข้างทาง” คีรีขู่สำทับอีกรอบ “แล้วแกจะพาฉันไปไหน แกจับตัวฉันมาทำไม หรือว่าแกเป็นโจรเรียกค่าไถ่” คีรีไม่ตอบ กลับปิดประตูรถแล้วเดินอ้อมขึ้นมานั่งตรงคนขับปิดประตูแล้วขับรถต่อไป “แกอยากได้เท่าไหร่ว่ามา ”ธาราวี้ดใส่หูเขาคีรียังเงียบเหมือนเดิม ไม่สนใจเสียงแว๊ดๆ ของธาราสายตาของเขามุ่งตรงไปยังข้างหน้ามองตามถนนไปเรื่อยๆในใจของเขากำลัง ครุ่นคิดว่าจะจัดการผู้หญิงคนนี้อย่างไรดีที่จะทำให้พ่อเลี้ยงประสิทธิ์เจ็บ ปวดอย่างสาสมให้รู้จักกับความสูญเสียของรัก ฆ่าทิ้งหมกป่าแถวนี่ไปเสียก็คงไม่สาแก่ใจอีกอย่างพ่อกับแม่เขาก็ไม่เคยสอน ให้เขาผิดศีลห้าหรือจะปล่อยทิ้งไว้กลางป่าให้หลงป่า อดน้ำอดข้าวตายเสียเลยดีไหมเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป มาติดตามพร้อมกันในธาราคีรี หัวใจนี้มีรักเล่มนี้