เสียงสะท้อนจากฝ่าเท้า

ความตายอย่างโดดเดี่ยว ความตายอันอ้างว้างของโทบี้ ทำให้ผมนึกไปถึงวันเวลาที่ไม่มีความแน่นอนตรงนั้น วันหนึ่งอาจจะถึงเวลาของผมก็ได้ถึงแม้ผมจะมีกิจการเป็นของตัวเองมีบ้านของตัวเองมีแม่ที่อบอุ่นอยู่เคียงข้าง แต่เมื่อนึกถึงความตายมันก็อ้างว้างและโดดเดี่ยวเช่นเดียวกันไม่มีสิ่งใดสามารถยึดโยงเอาไว้ได้ บางส่วนจากเรื่อง บ้าน เป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินเสียงหัวเราะของนิคก่อนที่นิคจะบอกว่าเวลาที่นิคฝันมีแต่กลิ่นกัญชาและเสียงตุ๊กแก แต่ทุกวันนี้นิคไม่ได้กลิ่นใดๆ แล้วนอกจากกลิ่นความอบอุ่นของครอบครัวผมยิ้มให้นิคและบอกกับนิคว่าผมกำลังจะกลับบ้านไปเยี่ยมพ่อกับแม่ บางส่วนจากเรื่อง เรือหาปลา