สร้อยสุคันธา

ตาหม่นฝ้าคู่นั้นหรี่ลง แล้วเล่าว่านานมาแล้ว สองสามร้อยปีก่อน สมัยฟ้าอังวะหงสาวดีตีเมืองเชียงใหม่ โป่หน้าเกลี้ยงเป็นนายทัพไปตีเชียงแสนหลวง กวาดเอาครัวเรือนชาวเชียงแสนหลวงล่อมาทางนี้ โป่หน้าเกลี้ยงเป็นชายงามสะอาด เขากับเจ้าสร้อยสุคันธารักกัน เจ้าสร้อยได้สอนนายทัพพม่าผู้นั้นให้ดีดซึง โป่หน้าเกลี้ยงแม้เป็นแม่ทัพพม่าแต่กลับดีดซึงได้ดีวิเศษ หัวโป่นายทัพผู้นั้นจะพาเจ้าสร้อยฟ้าสุคันธาไปร่วมหมอนนอนอุ่นที่เมืองอังวะหงสา แต่เจ้าสร้อยมาไข้ตายเสียที่นี่

โป่หน้าเกลี้ยงเสียใจจึงฝังนางพร้อมทองหีบหนึ่ง แล้วไว้เชลยเชียงแสนหลวงเก้าครัวเรือนใหญ่ให้อยู่เฝ้ารักษา อ้างอำนาจนายทัพและนายเหนือชีวิต สาปแช่งไว้ว่าวันใดท่านยังไม่กลับมา วันนั้นเชลยเชียงแสนหลวงจะต้องเฝ้าทองไว้อย่าให้เป็นอันตราย